آهای ی ی ی یاونائی که بعد از ما میاین و این خیابونا رو پر زرق و برق و آسمونارو پاک و دل مردمو شاد و لبها رو خندون می بینین.
خواهشاً از ما هم یادی کنین.، آهای خوش اقبالا، نوه نتیجه ها ، اون کسائیکه تاریختون خط خطی نشده. وقتی دوباره موسیقی مقدّس شد و نشون دادن ویلون و کمونچه و تنبک گناه نبود . از ما هم یاد کنین آی نسلای بعدی. ایرانیای پونصد سال دیگه.
وقتی دوباره ایرانمون با همه ی کشورها دوست و رفیق شد یادی هم از ما بکنین. آی بعد از مائی ها خوش عاقبتا پیشونی سفیدا.
وقتی تو خیابونا بجای پراید کادیلاک دیدین و فیلم به روز جهان همزمان با شصت و پنج پایتخت مهم دنیا روی پرده سینماهای ایران کشیده شده و کنار خیابونا میز و صندلی چیدن و پاتوق عاشقا بود و گوشه و کنار تا سقف آسمون نئون تبلیغاتی برندهای به روز دنیا با همدیگه مسابقه میگذاشتن و وقتی دست زن و بچه هاتونو گرفتین و رفتین استادیوم فوتبال دیدن و. یه یادی هم از ما نسلی که دائم تو هول و هراس بود و فرداشو نمیدونست بکنین آی هموطنای چهارصد سالِ دیگه وقتی تحصیل کرده هامون رو کارخونه ها و پروژه ها و تولیدیا می قاپیدن و کارگر فنی تاج‌ِ سر بود و هیشکی میل مهاجرت نداشت و پشت در سفارتامون صف تا صف ایستاده بودن تا ویزای توریستی بگیرن و تخت جمشید و میدون نقش جهان غلغله بود، یادی از ما وامونده های تاریخ کنین
ای بچه های بچه هامون. وقتی از نو ایرانو ساختین و از اون به بعد همه خلق خدارو به یک چشم دیدین و شیعه و سنی و یهودی و مسیحی و بهائی و بودائی و بی دین و . هیچ فرقی با هم نداشتن و عیسی به دین خود بود و موسی به دین خود و مسجد و میخونه و کلیسا و کنیسه هر کدوم مشتریهای خودشون داشتن و هر کسی سرش به کار خودش بود و فضولی موقوف. یه قلقلکی هم به حافظه تاریخی تون بدین و از ما نسل سوخته و ویرون و هاج و واج هم یادی بکنین .
درباره این سایت